Omdat ik aardig gevonden wilde worden?
Omdat ik mij welkom wilde voelen op deze aardbol?
Omdat ik geliefd zou gaan worden?

Ik word geliefd.....zoals ik ben.

Mijn mindere delen mogen er ook zijn, want dan ga ik gewoon heerlijk joggen of mediteren en naar muziek luisteren helpt mij ook. Maar ik blijf toch terugkomen op het creatief bezig zijn, dit werkt zo herstellend. Dit geeft mijn beelden een plek. Daar komt bij ook al heb ik dyslexie: beelden schrijven helpt mij ook.

Wow wat heeft het op een creatieve manier bezig zijn mij goed gedaan. Ik wilde altijd voor anderen klaar staan, maar vergat meestal na een tijdje mijzelf. Ik zou heel de wereld wel willen helpen, maar helaas kan ik dat niet. Dit ook moet ik accepteren.

Ik moet, mag, iedereen zijn eigen levenslessen gunnen. Het vallen en opstaan hoort daar ook bij. Al kijk ik naar mijzelf, dan hebben de diepe dalen en hoge bergen mij tot dit punt gebracht waar ik nu ben. En dat is best een fijn punt.

Ik kijk om me heen:
Mijn man en zoontje, onze hond, mijn familie, mijn vrienden, mijn lotgenoten. Samen één, netwerk versterking, samen sterk zonder stigma en nog veel meer. Alle lotgenoten en ervaringswerkers en zelfs professionals, en zelfs mijn huisje, mijn hobby's. Ik heb zoveel om dankbaar voor te zijn en blij mee te zijn. Dank je wel iedereen die naast me stonden en staan en zullen blijven staan.

Maar vooral: lieve Lana.....Roos....Cindy....Laura.... kleine Vicky...en grote Vicky....jullie mogen allemaal één zijn. Ik hou van mij allemaal en samen gaan we nog vele leuke dingen in het leven doen. De weg naar geluk is GELUK!

Zo ga ik deze dag in en de rest van mijn leven samen met hen die dat ook willen leven. Ik gun jullie je eigen weg naar jou geluk en je eigen vallen en opstaan. Ik heb mijn rust in deze gedachten en gevoelens gevonden en kan weer zeggen: Ik heb mij lief!