Voor de kracht waarmee je steeds een nieuwe dag begroet. Voor je moed om na alles nog compassie te kunnen voelen. Voor je kwetsbaarheid en onuitputtelijke doorzettingsvermogen.

Ik zie zoveel prachtige dingen als ik naar je kijk. Zie jij ze ook? Zie je hoe prachtig je lijf is gebleven na alles wat het heeft doorstaan? Al voelt het huis waarin je woont nu misschien niet als thuis, maar als een koude, verlaten plek. Ik wens jou uit de grond van mijn hart Liefde, met de hoofdletter L. Liefde voor jezelf. Voor je lichaam dat zoveel pijn is gedaan. Voor je hoofd dat zoveel gedachten heeft die niet waar zijn. Maar vooral Liefde voor je hart, dat zich zo verlaten en eenzaam heeft gevoeld.

Ik weet hoe zwaar het is om de liefde voor jezelf te moeten vinden. Om alle plekken op je ziel waar iemand het pikdonder heeft gemaakt, weer wat licht te laten schijnen. Om haat om te zetten in liefde, en om onvergefelijke daden te kunnen vergeven. Niet voor de ander, maar voor jezelf. En bovenal, om langzaam te gaan voelen dat jij degene bent die alle liefde van de wereld verdient. Misschien zijn er mensen om je heen die je dat al laten zien. Misschien ook niet. Maar uiteindelijk ben jij de enige die de stemmen die veel te luid klinken en kritiek op je hebben, het zwijgen op kan leggen. Omdat niet hun mening, maar de jouwe de enige is die belangrijk is.

En tot de tijd dat je jezelf nog niet de mooiste, liefste en dapperste vindt, vind ik dat voor jou. Wat als ik elke dag even aan jou denk en jij aan mij, en we elkaar dan één compliment geven. Als we dat doen, weet ik zeker dat we de stem van onze daders langzaam en krachtig het zwijgen opleggen, en we onszelf steeds meer de ruimte geven om ons te uiten. Zo helen we elkaar, en brengen we liefde terug op alle plekken waar het ons ooit is ontnomen.

Dat gun ik jou en mij!

Liefs, een lotgenoot