Tot een vriendin langskwam in de kliniek, en vroeg wat we daar eigenlijk de hele dag deden.

Overvallen
Ik was een beetje overvallen door haar vraag, omdat het zo makkelijk was om het er niet over te hebben. Maar in de kliniek leerden we juist meer openheid en ruimte te geven aan wat ons is overkomen. Omdat ik het te moeilijk vond om de woorden uit te spreken, pakte ik het boek 'Ondersteboven' van Marianne Kimmel van mijn nachtkastje. Ik aarzelde en zei dat ik het zo moeilijk vond om er woorden aan te geven. 'Ik ben hier voor traumatherapie", zei ik en ik gaf mijn vriendin het boek met de woorden 'waar dit boek over gaat, dat heb ik meegemaakt'.

Reactie
Even viel er een stilte. Beide wisten we niet meer wat we moesten zeggen. Ik schaamde mij enorm en ik was zo bang voor haar reactie. Het liefste wilde ik verdwijnen, nu, meteen! Maar daar kwam de reactie van mijn vriendin; 'Jeetje An! Wat heftig dit… je leest dit soort dingen wel in boeken of ziet het in films maar dat het bij iemand zo dichtbij gebeurt, verwacht je nooit'. Ik zag de schrik in haar ogen en voelde mij plots even niet meer alleen. Ik voelde mij gezien, gehoord en geliefd.

Openheid
Vanuit dat gevoel deelde ik met haar meer over deze nare gebeurtenissen. Dat ik toen nog zo klein was en zoveel verdriet en pijn had van wat deze mensen mij hebben aangedaan. Ook vertelde ik dat ik moest oefenen met exposure-opdrachten, zoals het uitspreken van woorden. Met name woorden op seksueel gebied zoals; vagina, seks, penis, verkrachting en misbruik. Maar ook woorden zoals penetratie, nat worden en sperma. 

Wij zijn er voor je
Mijn vriendin pakte het superlief op en bood aan om samen te gaan oefenen met deze woorden. Om ze in onze gesprekken te gaan gebruiken en er openheid over te creëren. Eerst vond ik dat heel spannend, maar inmiddels ben ik er gelukkig aan gewend. Grappig, want het nu opschrijven is toch weer een beetje spannend, maar ik weet nu dat het goed is en er geen nare dingen door gebeuren. 

Reacties van anderen
Deze vriendin pakte het supergoed en fijn op. Vaak weten mensen echter niet hoe ze om moeten gaan met zulke informatie. Het is natuurlijk ook niet niks en het raakt de mensen om je heen ook. Daardoor kunnen er soms vervelende reacties ontstaan of kun je je onbegrepen of niet gehoord voelen. En dat kan dan weer zorgen voor meer eenzaamheid.

Zoek daarom de openheid en neem daarvoor de tijd. En geef bijvoorbeeld zelf aan wat jij nodig hebt van de ander. Weet dat je niet alleen bent. Je bent sterker dan wat je is overkomen! Make your scars your stars!