Hoe kon het ook fijn voelen, terwijl ik in zo’n totaal verkeerde film zat?”

Je hebt taboes, Taboes en TABOES, en wat Marianne Kimmel hier zo ontroerend vertelt, valt volgens mij vol in die laatste categorie. Ja, je kunt als je wordt verkracht of misbruikt ook opgewonden raken en klaarkomen. En ja, dat is enorm heftig en verwarrend, helemaal als je nog veel te jong bent om te weten hoe seksualiteit werkt. Maar nee, het is absoluut geen reden om aan jezelf te twijfelen, om je te schamen of om je eigen lijf iets te verwijten.

Zoektocht

Zo’n fysieke reactie tijdens een verkrachting of misbruik heeft helemaal niks te maken met genot of instemming. Als er iemand aan je zit, gevraagd of ongevraagd, kan je lijf daarop reageren, ook als je dat helemaal niet wilt – of zelfs maar begrijpt. Marianne: “Je kunt er niets aan doen, het is normaal, gebeurt gewoon. Ik kan me herinneren dat het ook weer niet altijd gebeurde en dat begreep ik toen niet. Mijn vader deed verschillende dingen bij mij, dus ging ik onderzoeken wanneer ik wel dat fijne gevoel kreeg. Begrijp me niet verkeerd: ik zocht dat niet op bij mijn vader, ik ging ernaar op zoek bij mezelf.”

“Als kind heb ik hier een zoektocht in gehad, maar toen heb ik natuurlijk geen antwoorden gevonden. Ik was nieuwsgierig, maar veel te jong om het allemaal te begrijpen. Later heb ik het er met anderen over gehad, heb ik mijn ervaringen gedeeld. Toen kwam ik erachter dat het een hele normale reactie is. En daarmee heeft het voor mij een plekje gekregen.”

Uitgecheckt

Als het zo’n normale reactie is, heeft iedereen die misbruik of seksueel geweld heeft ervaren dit dan meegemaakt? Nee, dat ook weer niet. Mijn lijf ging bijvoorbeeld compleet ‘uit’. Oftewel: ik had alles zo geblokkeerd, dat lichamelijke gevoelens – in welke vorm dan ook – tijdens het seksueel geweld niet doorkwamen. Ik was er wel bij, maar toch ook weer niet. Dat heeft bij mij overigens net zo goed voor verwarring gezorgd, want ik zag na afloop wèl de sporen, maar miste hier en daar een scène uit míjn ‘totaal verkeerde film’. Net als Marianne ontdekte ik later, toen ik er eindelijk over ging praten, dat ook dit ‘uitchecken’ een hele normale reactie is. En zo heeft het ook bij mij een plaatsje gekregen.

Het kan natuurlijk ook zijn dat je lichaam wel heeft gereageerd, maar dat je dat hebt geblokt, omdat je je er nog te veel voor schaamt of omdat het nog te pijnlijk is om het je te realiseren. Hoe dan ook, er zit ook iets kostbaars in dit soort automatische lichamelijke reacties of instinctieve ‘trucs’ van je hersenen: ze hebben je in zekere zin beschermd tegen nog meer pijn. En dat is niets om je voor te schamen of je schuldig over te voelen.

Wil je praten over jouw eigen ervaringen met schuldgevoel na seksueel misbruik? Neem dan contact op met een van onze online coaches.

We maken daarnaast onderwerpen bespreekbaar in de live chat in onze besloten Facebookgroep Community Lotgenoten PSN. Het onderwerp van dit blog komt hierin ook regelmatig aan bod. Je kunt je aanmelden via https://www.facebook.com/groups/181738075626579/