Praten praten praten.
Dat is moeilijk en was ook voor mij een heel leerproces.
Ik kon het alfabet en toch kon ik het niet verwoorden.
In mijn hoofd “ja mijn hoofd wist het wel” gedachtes 24/7
ze waren niet te stoppen. Jaar in jaar uit. Geen weekenden,
geen vakanties had ik meer. Ik stond letterlijk 24/7 aan.
Helen van trauma is kneiterhard werken aan jezelf.
En dat blijft het een leven lang. De herinnering gaat nooit voorbij.
Dat de herinnering lichter word? Zeker. Mij is het gelukt. Het verschil
is nu dat ik door hulp het beter kan handelen en beheerst een trigger
me niet meer dagen en nachten lang. Het beperkt zich vaker korter
doordat ik erkenning geef aan mijn gevoel en aan wat het met me doet.
Ik herken de trigger. Is het van nu of is het het trauma van vroeger
stel ik mezelf dan als vraag.
Emoties die erbij komen vind ik vaak nog vervelend. Huilen hoort er nu
bij. Ik mag als ik verdrietig ben huilen en ook als iets me raakt kan ik
daarom huilen. Ook als ik heel veel blijdschap voel kan ik huilen van
blijdschap. Ik word heel en ben een mens.
Het onderdrukken van mijn stem heeft alles in mijn leven onderdrukt.
Het seksueel misbruik met de dreiging “als je t verteld gaat je mama
huilen en huilt ze zich dood” en “jij bent dom en stom” zei hij vaak.
Cijfers op school bevestigde dat. Nu ik ouder ben weet ik dat ik
dissocieerde. Lesstof miste wat resulteerde in die slechte cijfers.
“Ik ben oké en ik ben goed genoeg zoals ik ben en ik ben het waard.
Mijn stem mag gehoord worden”
Het waren gedachtes waarmee ik rond liep in het begin kwam alles in
rijm en van alle gedachtes die er waren, had ik zelf vaak nog geen
besef van wat ik schreef. Werd ik gek of was ik het?
Nee ik was het zwijgen moe. Ik kon het niet meer alleen voor mijzelf
houden. Mijn gedachtes hadden geen uit-knop.
Mijn wens is dat mensen bij het lezen de herkenning vinden in de
gedachten en dat gedachtes soms helpend en soms enorm lastig kunnen
zijn. Het zijn vaak overtuigingen of belemmerende overtuigingen van
jezelf die je aangeleerd hebt of aangeleerd zijn. Soms geven gedachtes
veiligheid en is het iets wat je vertrouwd. Zijn het geen helpende
gedachtes besef dat iedereen gedachtes heeft. Nu ik dit zo schrijf is
dat een besef dat ik dat zelf ook nog beter mag herkennen bij mezelf.
Door jarenlange therapie en fijne hulp en steun van lieve mensen,
kan ik nu zeggen praten + delen = Helen
💙🙏🦋