jaarlijkse uitnodiging

Karin Janssen 12-06-2023
240 keer bekeken {0} reacties

Zoals ieder jaar rond deze tijd nodigt het weer mij uit om mijn ledematen bloot te geven. Buiten dat mijn benen een soort lichtgevende melkflessen zijn voel ik nog altijd de naweeën van het misbruik wat betrekking heeft op mijn lijf.

Ik voel me niet prettig in een korte broek, leuk rokje of vrolijk jurkje. En ja, ook na de standaard reacties van mensen 'wat kan jou het schelen, doe gewoon een korte broek aan!' Ik kan op een hand tellen hoevaak ik de afgelopen jaren mijn benen heb bloot gegeven.

Nee, het voelt niet goed en ik voel me dan knap ellendig.

Mijn romp blijft hoe dan ook ten alle tijden bedekt. Bikini's doe ik al jaren niet meer aan. Dit voelde meer dan ongemakkelijk en ik weet me dan ook geen houding te geven. Op advies ben ik maar eens op jacht gegaan naar een badpak. Ik deed verschillende pogingen om online een badpak te scoren maar tevergeefs. Te groot, te klein, te strak, te sexy. Ik moest er dan toch aan geloven en een badpak in real life  gaan kopen. Maar dan moet je ook passen in de fantastisch belichte, kleine pashokjes. Ik besloot nog wel een keer online een poging te wagen. Na badpak nummer 378 gepast te hebben was er dan een die voldeed aan mijn eisen. Hebbes! Een dikke tas met stomme badpakken ging retour. Inmiddels heb ik mijn zwarte badpak al 4 jaar en hoop ik dat hij nog lang mooi blijft want om weer die confrontatie aan te gaan... nee, laat maar. Misschien, ooit...

Eigenlijk kan ik wel zeggen dat ik mijn lichaam liever volledig bedekt houd. Het is dat en dan puffen en steunen omdat het eigenlijk te warm is of proberen om toch iets bloot te geven. Dat laatste dan maar.

Ik kocht een jurkje tot net over de knieën en nadat ik het alleen maar in huis droeg loop ik er steeds iets vaker ook mee buitenshuis. Ik probeerde verschillende gedachten. De 'wat kan mij het schelen gedachte maar ook de 'this is me, and deal with it' gedachte, maar hoe ik ook probeer me hieraan vast te houden de schaamte voor mijn lichaam is sterker.

Inmiddels ben ik zover dat ik jurkjes kan dragen tot op of net onder mijn knieën, dat is echt wel kort genoeg voor mij. En weet je? Ik zou graag wat meer blootgeven maar voor voelt dat nog niet goed dus laat ik het zo. Ongeacht of ik wel of niet voor gek verklaard word met een jumpsuit aan oid.

Ik kan eigenlijk wel concluderen dat ik steeds dichter bij mezelf aan het blijven ben. En, hell yeah it feels so good!

 

Afbeeldingen

Reageren

Velden met een * zijn verplicht.

Anti spam controle

We gebruiken CAPTCHA als controlemiddel om spam tegen te houden. Vink de checkbox aan om door te gaan. Mogelijk wordt er gevraagd om bepaalde afbeeldingen te selecteren.
Een momentje...

 

Contact

E-mail: info@projectspeaknow.nl
Rekeningnummer: NL50KNAB0723023425
KvK: 57736472

Steun ons!

Het is mogelijk om ons te steunen via een donatie. 

Doneren

 

 

 

 

 
Cookie-instellingen