In dit blog wil ik je een inzicht geven in mijn persoonlijke ervaringen.

Ik merk dat veel van de mensen met wie ik werk een complexe relatie hebben met seksualiteit, seks en intimiteit. Ik zal een aantal voorbeelden met je delen:

Sommige mensen vermijden seks volledig; ze sluiten zich ervoor af en hebben er simpelweg geen behoefte aan.

Anderen ontwikkelen een afkeer of aversie tegen seks, waarbij de associatie met het trauma ervoor zorgt dat ze het als iets negatiefs zien.

Er zijn ook mensen die seksualiteit op een eigen, aangepaste manier beleven. Ze proberen controle te behouden over hun seksualiteit door het op hun eigen voorwaarden te ervaren.

Sommigen richten zich vooral op hun eigen behoeften en verlangens, waarbij de wensen en grenzen van de ander geen rol spelen.

Er zijn mensen die seks hebben met verschillende partners, behalve met hun eigen partner. Dit kan een manier zijn om intimiteit te vermijden of om de pijn van het misbruik te ontwijken.

Voor sommigen wordt seks een verslaving, waarbij ze seks gebruiken als een manier om tijdelijke verlichting te vinden van de pijn en het trauma.

Er zijn ook mensen die constant praten over seks, obsessief denken aan seks of er juist helemaal niet over praten. Dit kan variëren afhankelijk van hun individuele ervaringen en copingmechanismen.

Wellicht herken je jezelf in een aantal van deze punten, en ik zal je iets verklappen: ik herken bijna alle punten. Een punt wil ik graag uitlichten: het praten over seks. Het viel mij op toen mijn dochter me vertelde dat zij en haar zus nooit uitgebreide seksuele voorlichting hebben gehad. Het enige wat ze zich herinnerden, was dat ze veilig moesten vrijen en niet zomaar met iedereen naar bed moesten gaan. Dit was natuurlijk een schok voor mij en het confronteerde me met mijn eigen traumatische ervaringen. Ik ben gaan onderzoeken hoe dit gebrek aan voorlichting tot stand is gekomen.

Het antwoord ligt in de traumaseksuologie. Wanneer een kind seksueel misbruikt wordt, raakt de eigen seksuele ontwikkeling verstoord, versneld en vertraagd. Alles wat te maken heeft met seksualiteit verloopt niet zoals het zou moeten, namelijk door zelf te ontdekken wat je prettig vindt, wat je wensen en grenzen zijn. Als slachtoffer ben je als het ware geïnfecteerd met de seksuele behoeften van de dader, waardoor je niet meer in staat bent om je eigen seksualiteit op een gezonde manier te ontwikkelen.

Ik kon urenlang praten over seks, grapjes maken en er zelfs van genieten. Maar dit gebeurde allemaal vanuit de context van mijn misbruikervaring, zonder dat ik me daar bewust van was. Op momenten waarop het er echt toe deed, wist ik niet wat ik wilde, wat ik fijn vond of wat er bij mij hoorde. Laat staan dat ik serieus kon praten over seks en mijn dochters de juiste voorlichting kon geven. of ik het nu anders zou doen? JA, absoluut. Kan ik het terug draaien? NEE. Neem ik het mezelf kwalijk? Ook een nee. Ik kan elke dag verandering aanbrengen. In het nu. En dat heb ik jaren terug ook gedaan en doe dat nog steeds. Elke dag weer opnieuw.

Herken jij iets van deze ervaringen? Ik ben benieuwd.