Na op afstand en toch dichtbij de Nijmeegse vierdaagse te hebben gevolgd voelde ik hoe kloppend het symbolisme van een Gladiool is.

Op de Via de Gladiola in Nijmegen mocht ik met eigen ogen zien hoeveel het vraagt om deze vierdaagse aan te gaan en uit te lopen. Doorzettingsvermogen ten top! Een oceaan van mensen wandelden de finish over met ontelbaar veel Gladiolen om zich heen. Mijn respect is énorm naar een ieder die dit avontuur is aangegaan. Maar in het bijzonder ben ik meer dan trots op Danny. Ik overhandigde hem en zijn begeleiders Jessica en Violetta dan ook elk een bosje Gladiolen.

Danny, die ik amper een half jaar geleden heb ontmoet had maar één doel. De Nijmeegse vierdaagse lopen om aandacht te vragen voor onze stichting. Stichting Project Speak Now. Ik heb hem zien groeien en zijn uiterste best zien doen voor een financiële bijdrage voor onze stichting. En hij heeft het geflikt!

Het ontroerde me dan ook om hem over de finish te zien komen en hoe hij zich geheel belangeloos heeft ingezet om Project Speak Now in het licht te zetten. Er is intens veel moed en kracht voor nodig om dit te doen mede ook door het enorme taboe dat er nog op heerst. En hij deed het. Vier dagen afzien maar vol met verhalen en de allerbreedste glimlach zag ik Danny aan de finish!

Na afloop kon ik geen gladiool meer zien! Maar de symboliek maakt alles goed. En ik kan de gladiool meer dan ooit tevoren intens waarderen.

Vanochtend kwam ik naar beneden en deed de deur naar de tuin open. Tot mijn grote verbazing zag ik dat er een gladiool in bloei stond! Huh?

Ik heb in maart bloembollen geplant die ik eens had gekregen van iemand, maar er stond niet op het zakje wat voor bloemen het waren. Vanochtend werd me dus pas duidelijk dat het Gladiolen zijn! Wauw!!!! Ik besef me ineens des te meer dat ik ook een vechter en een overlever ben! Zou die daarom in mijn tuin staan te stralen? (De tweede zit inmiddels ook in de knop)

♡

eigen werk, gladiool