De ene keer lijk ik twee jaar stil te staan, en dan heb ik ineens een paar weken zevenmijlslaarzen aan en maak ik reuzensprongen!

 

Het erge ervan is, dat als je je triggers niet door hebt, het lijkt alsof het echt zo is, ik

ben dan erg aan het projecteren. Een mooi voorbeeld hiervan ( hoewel, mooi?) is

dat ik echt jarenlang dacht dat mijn vriend wat mankeerde op sexueel gebied. Hij kan er heel veel grappen over maken, en er op een bepaalde manier over praten, die ik aan de
ene kant heel grappig vind, en aan de andere kant heel smerig.  Ik dacht
oprecht dat het aan hem lag!!! Dat hij een of andere stoornis had! Dat zei
ik niet, maar ik dacht het wel.

 

Ik heb de relatie daarom ook wel eens beëindigd! Gelukkig zijn we weer bij elkaar en af en toe spreekt hij mij in bed voor de grap heel netjes toe:
“Als ik uwe borsten teder aanraak, daar krijg ik een heel merkwaardig
aangenaam stevig geslachtsorgaan van”
En dan ontspan ik zo heerlijk in bed met een lach, want dan voel ik me
veilig en word ik ff niet getriggerd door de woorden. En dat begrijpt hij
gelukkig heel goed.